جادوی عشق

^{برو ای عشق میازارم بیش، من مجرمم تنها جرمم اینکه عاشقم}

         ^{از تو بیزارم و از کرده خویش}

         ^{من کجا این همه رسوایی ها}

          ^{دل دیوانه و شیدایی ها}

          ^{من کجا این همه اندوه کجا}

          ^{غم سنگین چنان کوه کجا}

          ^{من پرستوی بهاران بودم}

         ^{عالمی روح و دل و جان بودم}

          ^{تا تو ای عشق به دل جا کردی}

          ^{سینه را خانه غم ها کردی}

          ^{سوختی بال و پرو جانم را}

          ^{ارزوهای فراوانم را}

          ^{دل من خانه رسوایی نیست}

          ^{غم من نیز تماشایی نیست}

          ^{کودک مکتب تو جانم سوخت}

          ^{اتشی بود که ایمانم سوخت}

          ^{عشق من گرم دل و جانش کرد}

          ^{شعر من رخنه به ایمانش کرد}

          ^{چشمم اموخت به او مستی را}

          ^{پا نهادن به سر هستی را}

          ^{بافت با تار امیدم پودش}

          ^{برد از یادو نبودو بودش}

          ^{بوته خشک بیابانی بود}

          ^{غافل از عالم انسانی بود}

          ^{اشک شب گشتم و ابش دادم}

          ^{سنبلش کردم و تابش دادم}

          ^{انچه در جان دلم بود صفا}

          ^{ریختم در دل و جانش به وفا}

          ^{رشته مهر به پایش بستم}

          ^{تا بگیرد ز محبت دستم}

          ^{تا بتی ساختم از روی نیاز}

          ^{شد مرا مایه امید دراز}

          ^{رنگ اندوه به چشمانش بود}

          ^{در محبت گرواش جانش بود}

          ^{روز او بی رخ من روز نبود}

          ^{به شبش شمع شب افروز نبود}

          ^{قصه میگفت زبیماری دل}

          ^{ز غم هجرو گرفتاری دل}

          ^{زانکه شب تا به سحر بیداراست}

          ^{ز پریشانی دل بیمار است}

          ^{باورم شد که گرفتار دل است}

          ^{بس که میگفت که بیمار دل است}

          ^{عشق رویایی او خامم کرد}

          ^{شور دیوا نگی اش رامم کرد}

          ^{پای تا سر همه امید شدم}

          ^{شعله ور گشتم و خورشید شدم}

         ^{نرگس فتنه گرش دامم شد}

          ^{عشق او منبع الهامم شد}

          ^{پر از او بودم و جادو بودم}

          ^{یا نمی دانم خود او بودم}

          ^{نقش او بود همه اشعارم}

          ^{خنده هایم نگهم گفتارم}

          ^{خوب چون دید گرفتار دلم}

          ^{افتی شد پی ازار دلم !!!}

          ^{قصه عشق فراموشش شد}

          ^{کر زگفتار دلم گوشش شد}

          ^{عهدو پیمان همه از یاد ببرد}

          ^{دفتر عشق مرا باد ببرد}

          ^{رنگ اندوه زچشمانش رفت}

          ^{لطف و پاکی زدل و جانش رفت}

          ^{شد سراپا همه تزویر و ریا}

          ^{مرد در سینه او مهر و وفا}

          ^{دگر او مایه امیدم نیست}

          ^{ارزوی دل نومیدم نیست}

          ^{اه ای عشق زتو بیزارم}

          ^{تا ابد از غم دل بیمارم}

          ^{برو ای عشق میازارم بیش}

          ^{از تو بیزارم و از کرده خویش}